26/02/2011



                      Bem sei que non hai nada

                      Novo en baixo do ceo,

                      Que antes outros pensaron

                      As cousas que ora eu penso.

                      E bem, ¿para que escribo?

                      E bem, porque así semos,

                      Relox que repetimos

                      Eternamente o mesmo.



                      Tal como as nubes

                      Que impele o vento,

                      I agora asombran, i agora alegran

                     Os espazos inmensos do ceo,

                     Así as ideas

                     Loucas que eu teño,

                     As imaxes de múltiples formas,

                     De estranas feituras, de cores incertos,

                     Agora asombran,

                    Agora acraran

                    O  fondo sin fondo do meu pensamento.




                                   Rosalia de Castro



  

Um comentário:

wind disse...

Lindo poema e bonita imagem:)
Beijos